mài tàn wēng

sān shí lǐ zhōu chéng yè mǎn chē, xiāo sǎ yī jīn lǜ cǎo hán wú yè.

lǎo fū chén xī chū mén qù, guī lái pù bù shàng dān chē.

qiān shān niǎo fēi jué, wàn jìng rén zōng miè.

gǔ mù hán yān dàn yù chóu, hóng liú huǒ rán cháo.

mài tàn yī lǎo rén, nián gǔ shēn gǔ léi.

miàn hóng fāng fà bái, yǎn mù jiān chéng kuí.

shǒu chí tuó lán quán, zú xià xuě yān fēi.

táng zhōng shòu huò zhě, wèi shì yīng ér yí.

bǎi yīn yī chē lì, qiān jīn yī shēng fēi.

bái jū yì yǒu hèn, bù jiàn cháng ān shì.

yī piàn bīng xīn zài, zhòng lái mèng huàn guī.

这首诗通过描述一个老翁烧炭、运炭的生活场景，揭示了封建社会中贫苦百姓的悲惨命运。诗中的老翁虽然辛苦劳作，却依然无法摆脱贫困，体现了作者对底层劳动人民深切的同情和关怀。